കാര്‍മേഘം ( കവിത)

മാനം കറുത്തപ്പോള്‍

മനം കുളിര്‍ കൊണ്ടു..

ആരവം മുഴക്കി

അവ തിമിര്‍ത്തിറങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി..

കരിഞ്ഞുണങ്ങിയ ഭൂമിയും,

കരഞ്ഞുറങ്ങിയ ഹൃദയവും,

ആഹ്ലാദിച്ചു..

അതിരുകള്‍ ഭേധിച്ച്-

അവ,

അവരെ വാരിപ്പുണര്‍ന്നു..!

ഒരിക്കലും പിരിയാത്ത

ഇണകളായ് അവര്‍,

ഇഴുകി ച്ചേര്‍ന്നു..!!

(ജിദ്ദ പ്രളയ ദുരന്ത സ്മരണയ്ക്കായ്..)